The Paris Psalter | ||
Psalm 102
1
Bletsa, mine sawle, bliðe drihten,and eall min inneran his þæne ecean naman.
2
Bletsige, mine sawle, bealde dryhten,ne wylt þu ofergeottul æfre weorðan
ealra goda, þe he þe ær dyde.
3
He þinum mandædum miltsade eallumand þine adle ealle gehælde.
4
He alysde þin lif leof of forwyrde,fylde þinne willan fægere mid gode.
5
He þe gesigefæste soðre miltseand ðe mildheorte mode getrymede;
eart þu edneowe earne gelicast
on geogoðe nu gleawe geworden.
6
Hafast þu milde mod, mihta strange,drihten, domas eallum þe deope her
and ful treaflice teonan þolian.
75
7
He his wegas dyde wise and cuðeMoyse þam mæran on mænige tid,
swylce his willan eac werum Israhela.
8
Mildheort þu eart and mihtig, mode geþyldig,ece drihten, swa þu a wære;
is þin milde mod mannum cyðed.
9
Nelle þu oð ende yrre habban,ne on ecnesse ðe awa belgan.
10
Na þu be gewyrhtum, wealdend, urumwommum wyrhtum woldest us don,
ne æfter urum unryhte ahwær gyldan.
11
Forðon þu æfter heahweorce heofenes þinesmildheortnysse, mihtig drihten,
lustum cyðdest, þam þe lufedan þe.
12
Swa þas foldan fæðme bewindeðþes eastrodor and æfter west,
he betweonan þam teonan and unriht
us fram afyrde æghwær symble.
13
Swa fæder ðenceð fægere his bearnummilde weorðan, swa us mihtig god,
þam þe hine lufiað, liðe weorðeð,
forðan he ealle can ure þearfe.
14
Gemune, mihtig god, þæt we synt moldan and dust;beoð mannes dagas mawenum hege
æghwær anlice, eorðan blostman,
swa his lifdagas læne syndan.
15
Þonne he gast ofgifeð, syþþan hine gærsbedd scealwunian widefyrh, ne him man syððan wat
ahwær elles ænige stowe.
16
Þin mildheortnes, mihtig drihten,þurh ealra worulda woruld wislic standeð,
deorust and gedefust ofer ealle þa þe ondrædað him.
17
Swa his soðfæstnyss swylce standeðofer þara bearna bearn þe his bebodu healdað,
76
þæt heo his wisfæst word wynnum efnan.
18
On heofenhame halig drihtenhis heahsetl hror timbrade,
þanon he eorðricum eallum wealdeð.
19
Ealle his englas ecne drihtenbletsian bealde, heora bliðne frean,
mægyn and mihta, þa his mære word
habbað and healdað and hyge fremmað.
20
Bletsian drihten eall his bearna mægenand his ðegna ðreat, þe þæt þence nu,
þæt hi his willan wyrcean georne.
21
Eall his agen geweorc ecne drihtenon his agenum stede eac bletsige,
þær him his egsa, anweald, standeð;
bletsige min sawl bliðe drihten.
The Paris Psalter | ||