 | Anglo-Saxon Minor Poems |  |
FRAGMENTS OF PSALMS
(5, 1) Verba mea auribus percipe, domine; intellege clamorem meum.
Word þu min onfoh, wuldres ealdor,
and mid earum gehyr, ece drihten.
[I]ntende uoci orationis mȩȩ, rex meus et deus meus.
Ongyt mine clypunga cuðum gereorde,
beheald min gebed holdum mode;
81
(5, 2) Quoniam ad te orabo: Domine, mane exaudies
uocem meam.
Forðon ic to ðe, ece drihten,
soðum gebidde, and ðu symble gehyr
morgena gehwylce mine stefne.
(5, 3) Mane adstabo tibi et uidebo, quoniam non deus
uolens iniquitatem tu es.
Ic þe æt stande ær on morgen
and ðe sylfne geseo; forðon ic to soðe wat
þæt ðu unriht ne wilt ænig, drihten.
(19, 9) Domine, saluum fac regem, et exaudi nos in die
qua inuocauerimus te.
Do, drihten, cyng dædum halne,
and us eac gehyr holdum mode,
swylce we ðe daga, drihten, cigen.
(24, 3) Uias tuas, domine, notas fac mihi, et semitas tuas
edoce me.
Do me wegas þine wise, drihten,
and me ðinra stiga stapas eac gelær.
(24, 4) Dirige me in ueritate tua, et doce me, quia tu es
deus salutaris meus et te sustinui tota die.
Gerece me on ræde and me ricene gelær,
þæt ic on þinre soðfæstnysse simble lyfige.
(24, 5) Reminiscere miserationum tuarum, domine, et
misericordiȩ tuȩ, quȩ a seculo sunt.
Wes ðu gemyndig miltsa þinra,
þe ðu, drihten, dydest syððan dagas wæron,
and ðu wislice þas woruld gesettest.
(24, 6) Delicta iuuentutis meȩ et ignorantias meas ne
memineris, domine; secundum magnam misericordiam
tuam memor esto mei, deus.
Ne gemynega þu me minra fyrena
gramra to georne, þe ic geong dyde
and me uncuðe æghwær wæron;
82
weorð gemyndig min, mihtig drihten.
(27, 10) Saluum fac populum tuum, domine, et benedic
hereditati tuȩ, et rege eos et extolle illos usque in aeternum.
Hal do þin folc, halig drihten,
and ðin yrfe eac eal gebletsa;
rece þu heo swylce and on riht ahefe,
þæt hi on worulde wynnum lifigen.
(32, 18) Fiat misericordia tua, domine, super nos, quemadmodum
sperauimus in te.
Wese þin mildheortnys, mihtig drihten,
wel ofer us, swa we wenað on ðe.
(34, 1) Iudica, domine, nocentes me; expugna inpugnantes me.
Dem, drihten, nu þa me deredon ær,
afeoht swylce þa me fuhtan to.
(34, 2) Adprehende arma et scutum, et exsurge in adiutorium michi.
Gegrip gar and scyld, and me georne gestand
on fultume wið feonda gryre.
(34, 3) Effunde framea[m] et conclude aduersus eos qui me
persecuntur; dic anime meȩ, Salus tua ego sum.
Heald me herewæpnum wið unholdum
and wige beluc wraðum feondum
þe min ehtend ealle syndon;
sæge þonne syððan sawle minre
þæt ðu hire on hæle hold gestode.
(40, 4) Ego dixi, Domine, miserere mei; sana animam
meam, quia peccaui tibi.
Ic nu mægene cweðe: “Miltsa me, drihten,
hæl mine sawle, forðon me hreoweð nu
þæt ic firene on ðe fremede geneahhige.”
(43, 27) Exsurge, domine, adiuua nos, et libera nos propter
nomen tuum.
Aris, drihten, nu and us ricene do
fælne fultum, and us æt feondum ahrede,
83
(50, 1) Miserere mei, deus, secundum magnam misericordiam tuam.
Mildsa me, mihtig drihten, swa ðu manegum dydest,
æfter ðinre þære mycelan mildheortnysse.
(50, 10) Auerte faciem tuam a peccatis meis, et omnes
iniquitates meas dele.
Awend þine ansyne a fram minum
fræcnum fyrenum, and nu forð heonon
eall min unriht adwæsc æghwær symle.
(50, 11) Cor mundum crea in me, deus, et spiritum rectum
innoua in uisceribus meis.
Syle me, halig god, heortan clæne,
and rihtne gast, god, geniwa
on minre gehigde huru, min drihten.
(50, 12) Ne proicias me a facie tua, et spiritum sanctum
tuum ne auferas a me.
Ne awyrp þu me, wuldres ealdor,
fram ðinre ansyne æfre to feore,
ne huru on weg aber þone halgan gast,
þæt he me færinga fremde wyrðe.
(50, 13) Redde michi lȩtitiam salutaris tui, et spiritu
principali confirma me.
Syle me þinre hælu holde blisse,
and me ealdorlice æþele gaste
on ðinne willan getryme, weroda drihten.
(53, 1) Deus, in nomine tuo saluum me fac, et in uirtule
tua libera me.
On þinum þam halgan naman, gedo me halne, god;
alys me fram laðum þurh þin leofe mægen.
(58, 1) Eripe me de inimicis meis, deus meus, et ab insurgentibus
in me libera me.
Ahrede me, halig god, hefiges niðes
feonda minra, þe me feohtað to;
alys me fram laðum þe me lungre on
risan willað, nymþe þu me ræd gife.
84
(58, 2) Eripe me de operantibus iniquitatem, et de uiri[s]
sanguinum salua me.
Genere me fram niðe nahtfremmendra
þe her unrihtes ealle wyrceað,
and me wið blodhreowes weres bealuwe gehæle.
(60, 6, 2–4) Sic psalmum dicam nomini tuo, deus, in
seculum seculi, ut reddam uota mea de die in diem.
Swa ic naman þinum neode singe,
þæt ic min gehat her agylde
of dæge on dæg, swa hit gedefe wese.
(64, 6) Exaudi nos, deus salutaris noster, spes omnium
finium terre et in mari longe.
Gehyr us, hælend god, þu eart hiht ealra
þe on ðisse eorðan utan syndon
oððe feor on sæ foldum wuniað.
(69, 1) Deus, in adiutorium meum intende; domine, ad
adiuuandum me festina.
Wes, drihten god, deore fultum;
beheald, drihten, me, and me hraðe syððan
gefultuma æt feorhþearfe.
(70, 7) Repleatur os meum laude tua, ut possim cantare
gloriam tuam, tota die magnificentiam tuam.
Sy min muð and min mod mægne gefylled,
þæt ic þin lof mæge lustum singan
and wuldor ðin wide mærsian
and ðe ealne dæg æghwær herian.
(79, 18) Domine deus uirtutum, conuerte nos et ostende
faciem tuam, et salui erimus.
Gehweorf us, mægna god, and us milde æteow
þinne andwlitan; ealle we beoð hale.
(84, 4, 1–2) Conuerte nos, deus salutaris noster, et auerte
iram tuam a nobis.
Gehweorf us hraðe, hælend drihten,
and ðin yrre fram us eac oncyrre.
(87, 13) Et ego ad te, domine, clamaui, et mane oratio mea
preueniet te.
85
mid modgehygde mægne clypode,
and min gebed morgena gehwylce
fore sylfne ðe soðfæst becume.
(89, 15) Conuertere, domine, aliquantulum, et deprecabilis
esto super seruos tuos.
Gehweorf us hwæthwygu, halig drihten;
wes ðinum scealcum wel eaðbene.
(89, 18) Respice in seruos tuos et in opera tua, domine, et
dirige filios eorum.
Geseoh þine scealcas swæsum eagum,
and on þin agen weorc, ece drihten,
and heora bearn gerece bliðum mode.
(89, 19) Et si[t] splendor domini dei nostri super nos, et
opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus
manuum nostrarum dirige.
Wese us beorhtnys ofer bliðan drihtnes,
ures þæs godan godes georne ofer ealle;
gerece ure handgeweorc heah ofer usic.
(101, 1) Domine, exaudi orationem meam, et clamor
meus ad te perueniat.
Þu min gebed, mære drihten,
gehyr, heofones weard, and gehlyde min
to ðe becume, þeoda reccend.
(102, 1) Benedic, anima mea, domino, et omnia interiora
mea nomen sanctum eius.
Bletsa, mine sawle, bliðe drihten,
and eall min inneran his þone ecan naman.
(102, 2) Benedic, anima mea, domino, et noli obliuisci
omnes retributiones eius.
Bletsige, mine sawle, bealde drihten,
ne wilt ðu ofergeotul æfre weorðan
ealra goda þe he ðe ær dyde.
(102, 3) Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, qui
sanat omnes languores tuos.
He þinum mandædum miltsade eallum
86
(102, 4) Qui redemit de interitu uitam tuam, qui sanat in
bonis desiderium tuum.
Se alysde þin lif leof of forwyrde,
fylde þinne willan fægere mid gode.
(102, 5) Qui coronat te in miseratione et misericordia;
renouabitur sicut aquile iuuentus tua.
He ðe gesigefæste soðre mildse
and ðe mildheorte mode getrymede;
eart ðu edniwe earne gelicost
on geoguðe nu gleaw geworden.
(118, 175) Uiuet anima mea et laudabit te, et iudicia tua
adiuuabunt me.
Leofað sawul min and ðe lustum hereð,
and me þine domas dædum fultumiað.
(118, 176) Erraui sicut ouis que perierat; require seruum
tuum, domine, quia mandata tua non sum oblitus.
Ic gedwelede swa þæt dysige sceap,
þæt ðe forwurðan wolde huru;
la, sec þinne esne elne, drihten,
forðon ic ðinra beboda ne forgeat beorhtra æfre.
(121, 7) Fiat pax in uirtute tua, et abundantia in turribus tuis.
Sy ðe on ðinum mægne sib mæst and fyrmest,
and on þinum torrum wese tidum genihtsum.
(139, 1, 1–2) Eripe me, domine, ab homine malo; a uiro iniquo libera me.
Genere me wið niþe on naman þinum,
fram yfelum men, ece drihten.
(140, 2) Dirigatur, domine, ad te oratio mea sicut incensum
in conspectu tuo.
Sy on ðinre gesihðe mines sylfes gebed
full ricene gereht, swa recels bið,
þonne hit gifre gleda bærnað.
| Anglo-Saxon Minor Poems | |