University of Virginia Library

Search this document 
The complete works of Geoffrey Chaucer

Edited, from numerous manuscripts by the Rev. Walter W. Skeat

collapse sectionI. 
collapse section 
 A. 
collapse sectionB. 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
 C. 
collapse section 
 I. 
collapse sectionII. 
  
  
collapse sectionIII. 
  
  
collapse sectionIV. 
  
  
  
collapse sectionV. 
  
collapse section 
  
  
  
 VI. 
collapse sectionVII. 
collapse section 
  
  
  
  
 VIII. 
 IX. 
 X. 
collapse sectionXI. 
 I. 
 II. 
 III. 
 XII. 
 XIII. 
 XIV. 
 XV. 
 XVI. 
 XVII. 
 XVIII. 
 XIX. 
 XX. 
collapse section 
 XXI. 
 XXII. 
 XXIII. 
collapse section 
 XXIV. 
 XXV. 
 XXVI. 
collapse sectionII. 
collapse section 
 I. 
collapse sectionII. 
  
  
collapse sectionIII. 
  
  
collapse sectionIV. 
  
  
collapse sectionV. 
  
  
collapse sectionIII. 
collapse section 
collapse sectionI. 
  
  
  
collapse sectionII. 
  
  
collapse sectionIII. 
  
  
collapse section 
  
  
 I. 
 II. 
 III. 
collapse sectionIV. 
 I. 
 II. 
 V. 
 VI. 
 VII. 
 VIII. 
 IX. 
collapse sectionIV. 
collapse sectionA. 
  
  
  
  
  
  
  
  
collapse sectionB. 
  
  
  
  
  
  
collapse section 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
collapse sectionC. 
  
  
  
  
collapse sectionD. 
collapse section 
  
  
  
  
  
  
  
  
collapse sectionE. 
  
collapse section 
 1. 
 2. 
 3. 
 4. 
  
  
  
  
collapse sectionF. 
collapse section 
  
 1. 
 2. 
 3. 
  
  
  
collapse sectionG. 
collapse section 
  
  
  
collapse section 
 1. 
 2. 
 3. 
 4. 
collapse sectionH. 
  
  
collapse sectionI. 
  

With that the cherl his clubbe gan shake,
Frouning his eyen gan to make,
And hidous chere; as man in rage,
For ire he brente in his visage.
Whan that he herde him blamed so,
He seide, ‘Out of my wit I go;
To be discomfit I have gret wrong.
Certis, I have now lived to long,
Sith I may not this closer kepe;
Al quik I wolde be dolven depe,
If any man shal more repeire
Into this garden, for foule or faire.
Myn herte for ire goth a-fere,
That I lete any entre here.
I have do foly, now I see,
But now it shal amended bee.
Who settith foot here any more,
Truly, he shal repente it sore;
For no man mo into this place
Of me to entre shal have grace.
Lever I hadde, with swerdis tweyne
Thurgh-out myn herte, in every veyne
Perced to be, with many a wounde,
Than slouthe shulde in me be founde.
From hennesforth, by night or day,
I shal defende it, if I may,
Withouten any excepcioun
Of ech maner condicioun;
And if I any man it graunte,
Holdeth me for recreaunte.’