 | Albrici philosophi et poetae doctissimi, Libellus de Deorum imaginibus. |  |
De Plutone.
PLuto Saturni filius, dictus est ab antiquis
deus inferorũ & regnorũ, terrarũ
176
enim antiqui omnes animas ad inferos dscẽ
dere, ibi[unknown character] cum Plutone in caligine perpeta
remanere. Quapropter ipsi Plutoni, id eft, inferno
uel ipsi uirtui diuinæ inferna gubernã
ti talem imaginem depinxerunt, quem & tenebrarum
principem esse uoluerunt. Eratenim
imago eius homo terribilis in solio sulphureo
sedens, sceptrũ in manu regni tenẽs
dxra, sinistra animam constringens, cui tri
cipitem Cerberum sub pedibus collocabãt,
& iuxta se res Harpyas habeba. Detrono
auem eius sulphureo quatuor flumina manabãt,
quæ, scilicet, Læthum, Cocytum, Phre
gethontem, & Acherontem dicebantur, &
Srygem paludem iuxta flumina aignabãt.
Iuxta Plutoňem inferorum regina Proserpina
sedebat cũ facie fusca & terribili, quæ Plu
oni cõiugià sinistris assidebat. Erant autem
furiæ tres horribiles, uenenatis serpentibus
rinitæ, quæ homincs furere faciebant, quæ
Alecto, Tesyphone, & Megera dicebantur.
Parcæ seu fata sic dictæ per Antiphrasim, eò
quod nemii parcant. Tres erant Domicilæ
sorores, quarũ unà tenebat colum & nebat,
177
iste Cloto, Lachesis, & Atropos uocabãtur.
Harpyæ uerò aues erant rapacissimæ cum fa
ie uirgineaqúæ Aello, Ocypite, & Celæno
uocabantur.
| Albrici philosophi et poetae doctissimi, Libellus de Deorum imaginibus. | |