Idyls and Songs by Francis Turner Palgrave: 1848-1854 |
I. |
II. |
III. |
IV. |
V. |
VI. |
VII. |
VIII. |
XII. |
XIV. |
XV. |
XVI. |
XVII. |
XVIII. |
XIX. |
XX. |
XXI. |
XXII. |
XXIII. |
XXIV. |
XXV. |
XXVI. |
XXVII. |
XXVIII. |
XXIX. |
XXX. |
XXXI. |
XXXII. |
XXXIII. |
XXXIV. |
XXXV. |
XXXVI. |
XXXVII. |
XXXVIII. |
XXXIX. |
XL. |
XLI. |
XLII. |
XLIII. |
XLIV. |
XLV. |
XLVI. |
XLVII. |
XLIX. |
L. |
LI. |
LII. | LII.
TO G. C. A. |
LIII. |
LIV. |
LV. |
LVI. |
LVII. |
LVIII. |
LIX. |
LX. |
LXI. |
LXIII. |
LXIII. |
LXIV. |
LXV. |
LXVI. |
LXVII. |
LXVIII. |
LXIX. |
LXX. |
LXXI. |
LXXII. |
LXXIII. |
LXXIV. |
LXXV. |
LXXVI. |
LXXVII. |
LXXVIII. |
LXXIX. |
LXXX. |
LXXXII. |
Idyls and Songs | ||
128
LII. TO G. C. A.
Since thou and I first one another knewSo many years, dear Friend, have whirl'd them by,
That casual talk or jest may lord it thro'
Our hours of meeting when the crowd is nigh.
On that familiar scene, each other's mind,
There is no need for deep enquiring gaze:
No fear the trifles non-acceptance find
That confidence to confidence displays.
But when, more happy-grave, on serious things
Thy balanced judgment and quick insight turn,
Of thy true worth a mute conviction springs,
Whispering thy very self is yet to learn.
Ah! yet to learn—and not alone by me:—
For thine own brightness hides thyself from thee.
Idyls and Songs | ||