 | Anglo-Saxon Minor Poems |  |
THE LORD'S PRAYER II
Pater noster.
Þu eart ure fæder, ealles wealdend,
cyninc on wuldre. Forðam we clypiað to þe,
are biddað, nu þu yþost miht
sawle alysan. Þu hig sændest ær
71
ac hwar cymð heo nu,
buton þu, engla god, eft hig alyse,
sawle of synnum þurh þine soðan miht?
Qui es in celis.
Ðu eart on heofonum hiht and frofor,
blissa beorhtost; ealle abugað to þe,
þinra gasta þrym, anre stæfne
clypiað to Criste, cweþað ealle þus:
“Halig eart þu, halig, heofonengla cyningc,
drihten ure, and þine domas synd
rihte and rume, ræcað efne gehwam,
æghwilcum men agen gewyrhta.
Wel bið ðam þe wyrcð willan þinne!”
Sanctificetur nomen tuum.
Swa is gehalgod þin heah nama
swiðe mærlice manegum gereordum,
twa and hundseofontig, þæs þe secgað bec,
þæt þu, engla god, ealle gesettest
ælcere þeode þeaw and wisan.
Þa wurþiað þin weorc wordum and dædum,
þurh gecynd clypiað and Crist heriað
and þin lof lædað, lifigenda god,
swa þu eart geæþelod geond ealle world.
Adueniat regnum tuum.
Cum nu and mildsa, mihta waldend,
and us þin rice alyf, rihtwis dema,
earda selost and ece lif,
þar we sibbe and lufe samod gemetað,
eagena beorhtnysse and ealle mirhðe,
þar bið gehyred þin halige lof
and þin micele miht, mannum to frofre,
swa þu, engla god, eallum blissast.
Fiat uoluntas tua.
Gewurðe þin willa, swa þu, waldend, eart
ece geopenod geond ealle world,
72
rice rædbora, geond rumne grund.
Swa þin heahsetl is heah and mære,
fæger and wurðlic, swa þin fæder worhte,
æþele and ece, þar ðu on sittest
on sinre swiðran healf. Þu eart sunu and fæder,
ana ægþer; swa is þin æþele gecynd
micclum gemærsod, and þu monegum helpst,
ealra cyninga þrym, clypast ofer ealle.
Bið þin wuldorword wide gehyred,
þonne þu þine fyrde fægere geblissast,
sylest miht and mund micclum herige,
and þe þanciað þusenda fela,
eal engla þrym, anre stæfne.
Sicut in celo.
Swa þe on heofonum heahþrymnesse
æþele and ece a þanciað,
clæne and gecorene Cristes þegnas,
singað and biddað soðfæstne god
are and gifnesse ealre þeode;
þonne þu him tiðast, tyreadig cyningc,
swa þu eadmod eart ealre worlde.
Sy þe þanc and lof þinre mildse,
wuldor and willa; þu gewurðod eart
on heofonrice, heah casere,
Et in terra.
and on eorðan, ealra cyninga
help and heafod, halig læce,
reðe and rihtwis, rumheort hlaford.
Þu geæþelodest þe ealle gesceafta,
and tosyndrodest hig siððan on manega,
sealdest ælcre gecynde agene wisan
and a þine mildse ofer manna bearn.
Panem nostrum cotidianum.
Swa mid sibbe sænst urne hlaf
dæghwamlice duguðe þinre,
rihtlice dælest
73
æfter forðsiðe, þines fæder rice,
þæt wæs on fruman fægere gegearwod,
earda selost and ece lif,
gif we soð and riht symle gelæstað.
Da nobis hodie.
Syle us to dæg, drihten, þine
mildse and mihta and ure mod gebig,
þanc and þeawas, on þin gewil.
Bewyrc us on heortan haligne gast
fæste on innan, and us fultum sile,
þæt we moton wyrcan willan þinne
and þe betæcan, tyreadig cyningc,
sawle ure on þines silfes hand.
Et dimitte nobis debita nostra.
Forgif us ure synna, þæt us ne scamige eft,
drihten ure, þonne þu on dome sitst
and ealle men up arisað
þe fram wife and fram were wurdon acænned.
Beoð þa gebrosnodon ban mid þam flæsce
ealle ansunde eft geworden;
þar we swutollice siððan oncnawað
eal þæt we geworhton on worldrice,
betere and wyrse, þar beoð buta geara.
Ne magon we hit na dyrnan, for ðam þe hit drihten wat,
and þar gewitnesse beoð wuldormicele,
heofonwaru and eorðwaru, helwaru þridde.
Þonne bið egsa geond ealle world,
þar man us tyhhað on dæg twegen eardas,
drihtenes are oððe deofles þeowet,
swa hwaðer we geearniað her on life,
þa hwile þe ure mihta mæste wæron.
Sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.
Ac þonne us alyseð lifigende god
sawle ure, swa we her forgifað
earmon mannum þe wið us agilt.
74
Et ne nos inducas in temtationem.
And na us þu ne læt laðe beswican
on costunga, cwellan and bærnan
sawla ure, þeah we sinna fela
didon for ure disige dæges and nihtes,
idele spræce and unrihte weorc,
þine bodu bræcon. We þe biddað nu,
ælmihtig god, are and gifnesse;
ne læt swa heanlice þin handgeweorc
on endedæge eal forwurðan,
Set libera nos a malo.
ac alys us of yfele. Ealle we beþurfon
godes gifnesse; we agylt habbað
and swiðe gesingod. We ðe, soðfæstan god,
heriað and lofiað, swa þu, hælend, eart
cynebearn gecydd cwycum and deadum,
æþele and ece ofer ealle þingc.
Þu miht on anre hand eaðe befealdan
ealne middaneard. Swilc is mære cyningc.
Amen.
Sy swa þu silf wilt, soðfæst dema;
we þe, engla god, ealle heriað,
swa þu eart gewurðod a on worlda forð.
| Anglo-Saxon Minor Poems | |