Poems by William Ernest Henley |
| I. |
| II. |
| III. |
| IV. |
| V. |
| VI. |
| VII. |
| VIII. |
| IX. |
| X. |
| XI. |
| XII. |
| XIII. |
| XIV. |
| XV. |
| XVI. |
| XVII. |
| XVIII. |
| XIX. |
| XX. |
| XXI. |
| XXII. |
| XXIII. |
| XXIV. |
| XXV. |
| XXVI. |
| XXVII. |
| XXVIII. |
| I. |
| II. |
| III. |
| IV. |
| V. |
| VI. |
| VII. |
| VIII. |
| IX. |
| X. |
| XI. |
| XII. |
| XIII. |
| XIV. |
| XV. |
| XVI. |
| XVII. |
| XVIII. |
| XIX. |
| XX. |
| XXI. |
| XXII. |
| XXIII. |
| XXIV. |
| XXV. |
| XXVI. |
| XXVII. |
| XXVIII. |
| XXIX. |
| XXX. |
| XXXI. |
| XXXII. |
| XXXIII. |
| XXXIV. |
| XXXV. |
| XXXVI. |
| XXXVII. |
| XXXVIII. |
| XXXIX. |
| XL. |
| XLI. |
| XLII. |
| XLIII. |
| XLIV. |
| XLV. |
| XLVI. |
| XLVII. |
| I. |
| II. |
| III. |
| IV. |
| V. |
| VI. |
| VII. |
| VIII. |
| IX. |
| X. |
| XI. |
| XII. |
| XIII. |
| XIV. |
| XV. |
| XVI. |
| XVII. |
| XVIII. |
| XIX. |
| XX. |
| XXI. |
| XXII. |
| XXIII. |
| I. |
| II. |
| III. |
| IV. |
| V. |
| VI. |
| VII. |
| VIII. |
| IX. |
| X. |
| XI. |
| XII. |
| XIII. |
| XIV. |
| XV. |
| XVI. |
| XVII. |
| XVIII. |
| XIX. |
| XX. |
| XXI. |
| XXII. |
| XXIII. |
| XXIV. |
| XXV. |
| XXVI. |
| XXVII. |
| XXVIII. |
| XXIX. |
| XXX. |
| XXXI. |
| XXXII. |
| XXXIII. |
| XXXIV. |
| XXXV. |
| XXXVI. |
| XXXVII. |
| XXXVIII. |
| XXXIX. |
| XL. |
| XLI. |
| XLII. |
| XLIII. |
| XLIV. |
| XLV. |
| XLVI. | XLVI
|
| XLVII. |
| XLVIII. |
| XLIX. |
| L. |
| I. |
| II. |
| III. |
| IV. |
| V. |
| I. |
| II. |
| III. |
| IV. |
| V. |
| VI. |
| VII. |
| VIII. |
| IX. |
| X. |
| XI. |
| XII. |
| XIII. |
| I. |
| II. |
| III. |
| I. |
| II. |
| III. |
| IV. |
| V. |
| VI. |
| VII. |
| VIII. |
| IX. |
| Poems | ||
185
XLVI
[In Shoreham River, hurrying down]
In Shoreham River, hurrying downTo the live sea,
By working, marrying, breeding Shoreham Town,
Breaking the sunset's wistful and solemn dream,
An old, black rotter of a boat
Past service to the labouring, tumbling flote,
Lay stranded in mid-stream:
With a horrid list, a frightening lapse from the line,
That made me think of legs and a broken spine:
Soon, all-too soon,
Ungainly and forlorn to lie
Full in the eye
Of the cynical, discomfortable moon
That, as I looked, stared from the fading sky,
A clown's face flour'd for work. And by and by
The wide-winged sunset wanned and waned;
The lean night-wind crept westward, chilling and sighing;
The poor old hulk remained,
Stuck helpless in mid-ebb. And I knew why—
Why, as I looked, my heart felt crying.
For, as I looked, the good green earth seemed dying—
Dying or dead;
And, as I looked on the old boat, I said:—
‘Dear God, it's I!’
| Poems | ||