The Surtees Psalter | ||
XV.
[1]
Yheme me, lauerd, stedfastlyFor þat in þe hoped .i.;
.I. saide: “mi gode artou nou,
For ofe mi godes noght nedes tou”.
2
Tille haleghs þat in land are ma,He selkouþed alle mi willes in þa.
3
Felefolded ere þair sekenesses ai,After þa þan highed þai.
4
Noght sal .i. samen þar forwarde ofe blode,Ne myne þare names bi mi lippes gode.
5
Lauerd dele ofe mine heritage isse,And ofe mi drinke, with mikel blisse.
Þat ogaine yheldes þou arte he
Heritage mine vnto me.
6
Rapes to me felle in schirenes;For mine heritage to me schire ite es.
7
.I. sal blisse ai lauerd kingeÞate to me gafe vnderstandinge;
In-ouer and to þe night
Swiþed me mine neeres right.
8
.I. forloked dai and nightLauerd euer in mi sight;
For at righthalues he is to me,
Swa þate .i. ne stired be.
9
For þat fayned [es] mi herte,And gladed mi tunge in querte;
Als-swa mi flesche ouer alle
In gode hope reste ite salle.
10
For noght sal tou lete mi saule in helle to be,Ne gife þi halgh wemmed-stede to se.
147
11
Kouth made þou to me waies ofe lif;Þou salt fille me with faines rife
With þi lickam es swa brighte:
Lustes til in ende in þi hande righte.
The Surtees Psalter | ||