University of Virginia Library

Search this document 

collapse section
collapse section
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Sir Tirri spac to Gij þo,
‘For godes loue, hennes þou go.
Hou come þou hider, sir Gij?
Þine hider-com wil me harmi.
Ȝif þe douk wite þat þou it be
Þis ich day he wil sle þe.
Leuer me were al-on to day
Þan wite þe ded, soþe to say.
Þerfore, sir, hennes þou go;
For godes loue, sir, do now so.’
Als þai togider speken þis
A Lombard it of-herd, y-wis,

336

Wiþ his fest he me smot,
Þerfore ichim suwed, god it wot,
& smot him so þou miȝt se.
Þe gilt, sir, for-ȝiue þou me.
Soþe to sigge in þis stede,
For þine anour ich it dede,
Þat oþer bi him y-warned be
To fede þi prisoun wiþ-outen þe.’
Þe douk gret oþ swore þo,
Þat ȝif he oþer-loker had do
He worþ to-drawe, oþer an-hong,
Or oþer schames deþ to afong;
‘Ac now forȝiuen it þe be.’
Gij him þonked on his kne.
Sone so þe niȝt him come,
Gij into þe cite nome:
Mete anouȝ he bouȝt þere,
And to Tirri he gan it bere.
Þus he dede y not hou long,
Michel he slaked his pine strong,
Alle his bendes doþ oway,
And slakeþ his pine so michel so he may.
Into a chaumber he goþ on a day,
Þerin he fond þat fair may,
Þat biment hir strongliche
For hir leman sche loued so miche.
Gij seyd to hir, ‘maiden fre,
Wele þou owest to knowe me:
Gij of Warwike mi name is,
Icham þi lemanes felawe, y-wis.
In þis maner y-comen icham,
For y nold be knowen of no man,
And for to deliuer þi leman
Þat ich michel gode an.’
When þe maiden herd þis,
Þat it was Gij, for soþe y-wis,

338

For blisse sche fel aswon adoun,
And vp hir toke þe gode Gyoun.
‘Maiden,’ he seyd, ‘lete now be:
Wiltow now schende me?
Ȝif ani me perceiue miȝt
Ich were y-honged anon riȝt.’
‘Merci, sir Gij,’ seyd þat may,
‘Now wiþin þe þridde day
To him spoused schal y be;
Ac o þing ich haue biþouȝt me,
Þat ichil mi-selue sle
Þat day þat y schal spoused be.’
Gij seyd, ‘no do nouȝt so,
Ac alle his wille þou schalt do,
And ar he to þe chirche come
Y schal mete him atte frome:
His heued fro þe bodi schal fle,
& lede y schal þe forþ wiþ me.’