University of Virginia Library

When þemperour herd þis,
Alle droupeninde he was y-wis,
He gan to prike, & þat anon:
As hauk þat fleyþe his hors gan gon.
After Gij loude he gradde þo:
‘Abide & speke me now to!
For godes loue lete now be;
Whi wiltow, sir, go fro me?
Ȝif ich ouȝt haue agilt to þe,
For godes loue þou say it me;
Be it in dede oþer in speche
That ani þe han agilt, y þe biseche,

194

To þi wille it schal amended be,
& topon al oþer y loue þe.
Wele ich wene þat þe soudan, y-wis,
To whom al Percie atended is,
After þe haþ sent: ich vnderstond so.
He þe schal habbe, & y forgo.
Gold & siluer he may ȝiue þe,
& feffe þe wiþ mani a riche cite;
Þer-fore þou wilt wiþ him be,
& strongliche holden oȝaines me.’