Mundi et Cordis De Rebus Sempiternis et Temporariis: Carmina. Poems and Sonnets. By Thomas Wade |
I. |
II. |
III. |
IV. |
V. |
VI. |
VII. |
VIII. |
IX. |
X. |
XI. |
XII. |
XIII. |
XIV. |
XV. |
XVI. |
XVII. |
XVIII. |
XIX. |
XX. |
XXI. |
XXII. |
XXIII. |
XXIV. |
XXV. |
XXVI. |
XXVII. |
XXVIII. |
XXIX. |
XXX. |
XXXI. |
XXXII. |
XXXIII. |
XXXIV. |
XXXV. |
XXXVI. | XXXVI.
THE WAKING MORN. |
XXXVII. |
Mundi et Cordis | ||
90
XXXVI. THE WAKING MORN.
1
The blue, the fair eye-blue of Morn,With fallow cloudings islanded,
Opens in fondness, slumber-born,
O'er the loved earth beneath it spread:
2
And, kissing it from balmy sleeping,Lies on its breast in smiles of light;
And hastes, joy-showers of dew-tears weeping,
To realise the dreams of night!
Mundi et Cordis | ||