The Romance of Sir Beves of Hamtoun | ||
Terne we aȝen, þar we wer er,
& speke we of is em Saber!
After þat Beues was þus sold,
For him is hertte was euer cold;
A clepede to him his sone Terri
And bad him wenden & aspie
In to eueri londe fer and ner,
Whider him ladde þe maroner,
And seide: ‘Sone, þow ert min owen,
Wel þow canst þe lord knowen!
Ich hote þe, sone, in alle manere,
Þat þow him seche þis seue ȝer:
Ich wile feche him, mowe þow him fynde,
Þouȝ he be bi-ȝende Ynde!’
Terri, is sone, is forþ ifare,
Beues a souȝte eueri whare;
In al heþenes nas toun non,
Þat cristene man miȝte þer in gon,
Þat he ne haþ Beues in isouȝt,
Ac he ne kouþe finde him nouȝt.
So hit be fel vpon a cas,
Þat Terri com beside Damas;
& ase he com forþ be þat stede,
A sat and dinede in a wede
Vnder a faire medle tre,
Þat sire Beues gan of-see.
‘Sire,’ queþ Terri, ‘for sein Iuline!
Is it þe wille, com nere & dine!’
Beues was of-hongred sore
And kouþe him gret þank þer fore,
For twei dawes he hadde ride
Fastande in þat ilche wede.
& speke we of is em Saber!
After þat Beues was þus sold,
For him is hertte was euer cold;
A clepede to him his sone Terri
And bad him wenden & aspie
In to eueri londe fer and ner,
Whider him ladde þe maroner,
61
Wel þow canst þe lord knowen!
Ich hote þe, sone, in alle manere,
Þat þow him seche þis seue ȝer:
Ich wile feche him, mowe þow him fynde,
Þouȝ he be bi-ȝende Ynde!’
Terri, is sone, is forþ ifare,
Beues a souȝte eueri whare;
In al heþenes nas toun non,
Þat cristene man miȝte þer in gon,
Þat he ne haþ Beues in isouȝt,
Ac he ne kouþe finde him nouȝt.
So hit be fel vpon a cas,
Þat Terri com beside Damas;
62
A sat and dinede in a wede
Vnder a faire medle tre,
Þat sire Beues gan of-see.
‘Sire,’ queþ Terri, ‘for sein Iuline!
Is it þe wille, com nere & dine!’
Beues was of-hongred sore
And kouþe him gret þank þer fore,
For twei dawes he hadde ride
Fastande in þat ilche wede.
63
Þe palmer nas nouȝt wiþouten store,
Inouȝ a leide him be-fore,
Bred and flesc out of is male
And of his flaketes win & ale
Whan Beues hadde eten gret foisoun,
Terri askede at sire Beuoun,
Ȝif a herde telle ȝong or olde
Of a child, þat þeder was solde:
His name was i-hote Beuoun,
I-bore a was at Souþ-Hamtoun.
Beues be-held Terri & louȝ
& seide, a knew þat child wel inouȝ:
‘Hit is nouȝt,’ a seide, ‘gon longe,
I seȝ þe Sarsins þat child an-honge!’
Terri fel þer doun and swouȝ,
His her, his cloþes lre al to-drouȝ.
Whan he awok and speke miȝte,
Sore a wep and sore siȝte
And seide: ‘Allas, þat he was boren!
Is me lord Beues for-loren?’
Beues tok him vp at þat cas
And gan him for to solas:
‘Wend hom,’ a seide, ‘to þe contre!
Sai þe frendes so ichaue þe:
Þouȝ þow him seche þes seue ȝer,
Þow worst þat child neuer þe ner!’
Terri on Beues be-held
And seȝ þe boiste wiþ a scheld.
‘Me þenkeþ, þow ert a masager,
Þat in þis londe walkes her;
Icham a clerk and to scole ȝede:
Sire, let me þe letter rede,
For þow miȝt haue gret doute,
Þin owene deþ to bere aboute!’
Beues seide, ich vnder-stonde:
‘He, þat me tok þis letter an honde,
He ne wolde loue me non oþer,
Þan ich were is owene broþer.’
Beues him þankede & þus hii delde:
Terri wente hom and telde
His fader Saber in þe ilde of Wiȝt,
How him tolde a gentil kniȝt,
Þat Sarsins hadde Beues for-fare
And hangede him, while he was þare.
Inouȝ a leide him be-fore,
Bred and flesc out of is male
And of his flaketes win & ale
Whan Beues hadde eten gret foisoun,
Terri askede at sire Beuoun,
Ȝif a herde telle ȝong or olde
Of a child, þat þeder was solde:
His name was i-hote Beuoun,
I-bore a was at Souþ-Hamtoun.
64
& seide, a knew þat child wel inouȝ:
‘Hit is nouȝt,’ a seide, ‘gon longe,
I seȝ þe Sarsins þat child an-honge!’
Terri fel þer doun and swouȝ,
His her, his cloþes lre al to-drouȝ.
Whan he awok and speke miȝte,
Sore a wep and sore siȝte
And seide: ‘Allas, þat he was boren!
Is me lord Beues for-loren?’
65
And gan him for to solas:
‘Wend hom,’ a seide, ‘to þe contre!
Sai þe frendes so ichaue þe:
Þouȝ þow him seche þes seue ȝer,
Þow worst þat child neuer þe ner!’
Terri on Beues be-held
And seȝ þe boiste wiþ a scheld.
‘Me þenkeþ, þow ert a masager,
Þat in þis londe walkes her;
Icham a clerk and to scole ȝede:
Sire, let me þe letter rede,
For þow miȝt haue gret doute,
Þin owene deþ to bere aboute!’
66
‘He, þat me tok þis letter an honde,
He ne wolde loue me non oþer,
Þan ich were is owene broþer.’
Beues him þankede & þus hii delde:
Terri wente hom and telde
His fader Saber in þe ilde of Wiȝt,
How him tolde a gentil kniȝt,
Þat Sarsins hadde Beues for-fare
And hangede him, while he was þare.
Saber wep and made drem,
For he was þe childes em,
And ech ȝer on a dai certaine
Vpon þemperur of Almaine
Wiþ a wel gret baronage
A cleimede his eritage.
For he was þe childes em,
And ech ȝer on a dai certaine
Vpon þemperur of Almaine
Wiþ a wel gret baronage
A cleimede his eritage.
The Romance of Sir Beves of Hamtoun | ||